Ayrılığın Hüznü...

Ve işte gidiyorum.Ve ben çekip gidiyorum buralardan. Bu koca ilçeyi bensiz bırakıp gidiyorum.

Hey gidi Türkoğlu adliyesi. Hey gidi gençliğim. İlk göz ağrım.

19 yaşındaydım Türkoğlu adliyesine geldiğimde. 4 yılı geride bıraktım ve artık gidiyorum.

İçimde anlam veremediğim garip bir hüzün var. Ayrılığın verdiği hüzün olsa gerek bu. K.Maraş ilinin küçük bir ilçesiydi Türkoğlu. küçük ve şirin bir adliyeye sahipti. İlk işe başladığım gün bugün gibi aklımda. Adliyenin kapısında giripte koridorlarında yürümeye başlayışım…
Hakimlerim, savcılarım, duruşma salonum, kalemim, masam, bilgisayarım ve katip arkadaşlarım…

Adliyede çalışmak hem çok zevklidir bir o kadar da meşakkatlidir. Atalay Savcımın dediği gibi fedakarlık ister adliyede çalışmak, bir o kadar da yürek ister…

Çok güzel günlerim geçti Türkoğlu adliyesinde.. ama artık ayrılma vakti geldi… ne hakimler ne savcılar eskittik..

Hepsini de çok sevdim ama içlerinde bazıları vardı ki onların apayrı bir yeri var her zaman gönlümde… yüreğimde..

Bna katipliğin ne olduğunu, nasıl olduğunu öğreten hakimim Nazmi Bey, onun yeri apayrıdır bende.. sabırla, dikkatle ve sevgiyle bana çok şey öğretti.. verdiği emeğe sonsuz teşekkürler ediyorum…

Ben mahkeme katibi olduğum için savcılarımla pek çalışma imkanım olamadı ama bana hangi Savcı ile çalışmak istersin Nihal deseler hiç tereddüt etmeden tüm meslek hayatım boyunca Atalay Savcımla derdim. Savcımla çalışamadım ama onunda bende emeği çoktur. Hayata bakışı, hikayeleri, hoş sohbeti bambaşkadır. Unutamayacaklarımdansınız Savcım…

Vee katip arkadaşlarım… hepsinin gönlümde ayrı ayrı yeri var...

Zormuş be ayrılık.. hep gidenleri uğurladık. ama giden olmak çok zormuş… dedim ya içimde bir hüzün var… Ayrılığın hüznü olsa gerek bu…

Nuri Can ın bir şiiri ile bitirmek istedim yazımı..

Gidiyorum

bütün acılarımı vurup sırtıma

umutları bırakıp başucuna

ıtırları, menekşeleri, kırgüllerini bırakıp

şiirlerimi sarıp bohçama yüreğimin yangınına gidiyorum

hoşca kal usulboylum, güzel gözlüm hoşca kal

gidiyorum

gözyaşlarımı papatya diye saçlarına takıp

yüreğimdeki yağmurlarla bir ırmağa akmaya gidiyorum

içimde yeşerttiğim tüm çimenler sana kalsın

sana kalsın baharçiğdemleri, kırgelincikleri, kırkkanatlılar

gülleri sana bırakıp dikenlere gidiyorum

gidiyorum

başımda gam gözlerimde nem

bütün hatıraları bırakıp geride

usulca çekip kapıyı ardımdan

alıp başımı gidiyorum buralardan

şafak sökmeden kimseler görmeden

yağmurun yağmadığı çöllere gidiyorum

sevgi dolu yüreğimi bir ıssızda yakmak için

hoşça kal suyundan çimdiğim dere

kana kana içtiğim pınar

sayki yaşamadım bu yerlerde

nazlı çiçeklerini okşamadım baharın

bozguna uğramış bir bostanın hüznüyle

bir yaprağın ürpertisine yazıp ömrümü

çekip gidiyorum buralardan

gidiyorum

bir bilinmeze doğru

hem yol, hem yolcu olmaya

acılarımla başbaşa kalmaya gidiyorum

bütün yıldızları takıp kanatlarıma

bir kelebek gibi özgür olmaya gidiyorum

Yüreğimin sızılarında damıttığım her şiiri bin kez öperek

ve sökerek sevgiden yana ne varsa göğsümde

gecelerin zifiri saçlarında kaybolmaya

bir ceylanın gözlerinde ağlamaya gidiyorum

bütün borçlarımı ödedim

alacaklarımı erteledim

artık ne diyecek bir sözüm kaldı sevdiklerime

ne okuyacak bir şiirim

gözlerimin içindeki iki damla gözyaşı gibi

bakmadan ardımdaki uçurumlara

alıp götürüyorum yüreğimdekileri de

hoşca kal usulboylum, güzel gözlüm hoşca kal

Bekleyip Göreceğiz !

11. Cumhurbaşkanı seçimi için ilk tur oylaması bugün yapıldı. Sonuç beklenildiği gibi aslında, ilk tur oylamasında hiçbir adayın seçilmek için gereken 367 oya ulaşamayacağı aşikardı. AKP nin ve diğer partilerin kendi göstermiş oldukları adaylara oy vermesi kaçınılmazdı zaten.

Bağımsız milletvekillerinden Muhsin Yazıcıoğlu ve Şanlıurfa Bağımsız Milletvekili Seyyit Eyüpoğlu dışında oy çıkmamasına şaşırmadım açıkcası. Zaten Yazıcıoğlu Genel Kurula katılıp Abdullah Gül’ e oy vereceğini ve ilk turda seçilmesi gerektiğini ifade etmişti geçtiğimiz günlerde.

Yalnız CHP nin Gül’ü protesto ederek TBMM’yi boykot kararı alıp Meclis'teki Oylamaya katılmaması yanlıştı, bence oyunu kullanmasa da meclise girmesi gerekiyordu diye düşünüyorum.

Bana kalırsa Abdullah Gül 2. oylamada da 367 oya ulaşamayacak ama 3. oylamada Cumhurbaşkanı seçilecek. Bu iki artı iki dört eder gibi belli ama önemli olan cumhurbaşkanı seçildikten sonra olacaklar. İşte o zaman göreceğiz Gül’ ün AKP nin mi yoksa tüm halkın mı Cumhurbaşkanı olacağını.

Ve diğer bir konuda sayın Hayrunnisa Gül ün başörtülü olması, bu apayrı bir yazı konusu aslında, bu başörtüsü meselesinin siyasetin bu boyutuna getirilmesi de ancak Türkiye de olabilirdi zaten.

28 Agustosu dört gözle bekliyoruz. Yeni Cumhurbaşkanının şimdiden vatana ve millete hayırlı olmasını diliyorum.

Okudukça Düşünceye Yükseliş

Düşünce, insanı insan yapan önemli olgulardan biridir. Her kişinin kendine özgü düşünceleri vardır ve birbirinden farklıdır. Herhangi bir olay için farklı, diğer bir olay içinde farklı düşünebilir. Önemli olan bu farklı düşüncelere insanların yaklaşımıdır.

Her insan düşüncelerini paylaşma cesareti göstermeyebilir. Görüşlerini içinde tutup paylaşmamak, bunları yansıtamamak insanın konuşma yeteneğinden kaynaklanır. Düşüncelerini ifade edemeyen insan okumaya meyilli olmayan insandır.

“Çok okuyan mı bilir çok gezen mi?” bunun cevabı hep tartışılır öyle değil mi? Kimi derki çok okuyan, kimi derki çok gezen. Herkes farklı görüş sunar ama şu bir gerçektir ki bir kitap okumak, senelerce boş boş gezmekten bin kat daha faydalıdır belkide insana. Özgür düşüncelere ve olgun düşüncelere sahip olmak isteyen gençlik bunu okudukça geliştirir. Okudukça hayata atılır ve okudukça kişiliğini geliştirir. İnsan düşüncelerini okudukça daha iyi ifade eder. Bunun güzel bir örneğini vermek istiyorum. Fazıl Hüsnü Dağlarca’ nın bazı şiirlerinde şu fark edilir ki; düşünceden şiire ulaşmaya çalışırken, şiirden düşünceye yükselir. Belki bu onun zıt bir davranışa sahip olduğunu gösterir ama kendisini düşüncelere bırakmış ve insanlara bunu yansıtmıştır. Bu şairin Havaya Çizilen Dünya adlı kitabındaki ilk şiiri düşünüş ve yaratış tarzını çok iyi anlatan şiir şu mısralarla sone erer;

“…Çiziyorum havaya dünyamı bir çiçekle
ve hayran bakıyorum bu rüya gibi şekle…”

Düşünüş ve yaşayış tarzının temeli okumaktır. Ümit edilen gençlik, yaşamında bir şeyler verdikçe karşısındaki insanları zenginleştirir. Kendi içindeki yaşama sevincini de coşturarak, onunkini de coşturur. Almak için vermemeliyiz. Vermek başlı başına doyulmaz bir sevinçtir…